یا حبیب الباکین
چند روز پیش که پای بر خاک مقدس شهر عشق ،مشهد الرضا گذاشتم با یه جای جدید در حریم حضرت ثامن الحجج علیه السلام آشنا شدم که اسمش بود اتاق عشق.اون هم چه عشقی عشق ناب محمدی،علوی،فاطمی،حسینی و زینبی علیهم السلام.
وصف اتاق عشق رو از چند تا از دوستام شنیدم و دلم به تاپ تاپ افتاد که من هم یه بار برم تو اتاق عشق و صفا کنم.
اما به دلیل مقارن بودن سفر حقیر با میلاد حضرت معصومه علیها السلام و دهه ی کرامت اتاق تعطیل بود.من هم نا امید شدم از عشق کردن در اتاق عشق اما غافل از این که امام رضا علیه السلام نمی گذارد زائرش آرزو به دل از مشهد برود.روز آخر که برای وداع رفته بودم حرم، نمازم رو توی مسجد گوهرشاد خوندم و داشتم از بست شیخ بهایی آخرین گام هایم را در بارگاه ملکوتی حضرتش برمی داشتم که وانگهی دیدم در اتاق عشق گشوده شد و یکی از همسفر هایم وارد آن شد من هم با شور و اشتیاقی وصف ناشدنی گام هایم را به طرف اتاق عشق یکی پس از دیگری در نوردیدم تا اینکه به درب اتاق عشق رسیدم و آن را گشودم و داخل شدم.
با یک اتاق کوچک مواجه شدم که عاشقان در آن صفا می کردند.روضه می خواندند،اشک می ریختند و در یک کلام عشق می کردند.بعد به سختی در یک گوشه نشستم و به عشق کردن شان نگریستم.بعد از چند دقیقه مجلس تمام شد و نوبت به نوشیدن چای روضه رسید.می ناب روضه را سر کشیدم و از اتاق عشق خارج شدم.
